امروز شروع دومین ماه سال یعنی اول اردیبهشت ماه که به نام شاعر پرآوازه کشورمان سعدی نامگذاری شده است. سعدی به استاد سخن معروف بوده، و بسیاری از ضرب المثل های رایج در فرهنگ ما از آثار او اقتباس گشته.
آثار او برای آموزش زبان فارسی در مدارس و مکتب خانه ها استفاده میشده و با وجود گذشت چندین قرن شباهت زیادی به فارسی کنونی دارد. برخلاف حافظ که بیشتر عمرش در سفر بود سعدی در شیراز بود، برای یادگیری به شام و دمشق عازم شد و پس از آن به حجاز، شام و آسیای صغیر سفر کرد و به شیراز بازگشت. وی برای مدتی دچار افسردگی میشود، و به تشویق اطرافیانش به نگارش گلستان روی می آورد.
در بخشی از سازمان ملل که وظایف: حفاظت از حقوق بشر، حفظ صلح و امنیت دارد، این جمله معروف این شاعر پر آوازه کشورمان نصب شده که هم باعث افتخار است و هم افسوس، که چرا در عصری که موشک فضا پیما به سایر کرات ارسال میشود کشورهای جهان به دنبال آسیب رساندن به یکدیگر هستند؟
مگر غیر از این است که بنی آدم اعضای یکدیگرند، که در آفرینش ز یک گوهرند؟
