شاید بسیاری از شما هنور آشنایی کاملی با ورزش کرلینگ نداشته باشید از همین جهت می خواهیم در این محتوا به این ورزش مهیج، جدید و پر سر و صدا که شاید از نظر برخی کمی عجیب به نظر برسد بپردازیم. در ابتدا شاید دیدن فیلم های مسابقات کرلینگ به نظر بازی بسیار ساده ای بیاید. اما باید بگوییم که اینطور نیست. دقیقا مثل ورزش گلف است که شاید از نظر بیننده خیلی هم کار سخت و ورزشی نباشد اما وقتی خودتان وارد بازی می شوید متوجه میزان سختی آن می شوید.
فکر می کنم گفتن این موضوع کمی برایتان عجیب باشد که در سال های گذشته بسیاری از فیزیکدان های مطرح دنیا همچون مارک شگلسکی، ادوارد لوزوسکی، هارالد نایبرگ و … روی نحوه حرکت توپ کرلینگ، علت حرکت چرخشی آن برروی یخ، اصطحکاک ایجاد شده بین توپ کرلینگ و دانه های موجود روی یخ و … مطالعه کرده اند. از همین جهت اعلام کرده اند که این بازی برخلاف برداشتی که از ظاهر آن می شود در عین مفرح بودن بسیار سخت است.
قوانین بازی کرلینگ
در این بازی 2 تیم با یکدیگر به رقابت می پردازند. در این رقابت تلاش آن ها بر این است که توپ گرانیتی که حدود 20 کیلوگرم وزن دارد را به سمت مرکز هدف هدایت کنند. اما اینکار آنقدر ها هم راحت نیست!!
در این بازی جاروهایی در دست افراد تیم قرار دارد که با جارو کردن مسیر توپ توسط آن به رسیدن توپ کرلینگ به هدف کمک می کنند. در واقع هم تیمی ها با این جارو، یخ جلوی سنگ را جارو می کنند، با اینکار سطح یخ کمی گرم می شود و به همین علت اصطحکاک کاهش پیدا می کند و حرکت سنگ سریعتر می شود.
ورود کرلینگ به المپیک
کرلینگ به صورت رسمی از سال 1998 وارد المپیک شد. با ساخت پیست یخ ایرانمال توسط شرکت پیشگامان تجارت به عنوان اولین پیست یخ در ابعاد استاندارد المپیک در ایران پس از انقلاب جهت برگزاری مسابقات هاکی روی یخ، با ایجاد تغییرات در خط کشی و پاشش آب بر روی سطح یخ امکان برگذاری مسابقات کرلینگ در ایران نیز وجود دارد.
رونمایی از این ورزش در ایران نیز، 29 آذرماه 1402 در پیست یخ ایرانمال انجام شد.
مطالعه پاتیناژ