پاتیناژ (اسکیت روی یخ) در قرن های گذشته نزد مردمان کشورهای هلند و انگلستان جایگاه خاصی داشته و در زمستان از ورزش های مورد علاقه این دو سرزمین بوده است. قدیمی ترین مدرک جهان درباره پیدایش ورزش پاتیناژ، مربوط به یک راهب اهل کانتربوری به نام ویلیام فیتز استفن (William fits Stephen)می شود که در لندن بین سال های ۱۱۷۵ تا ۱۱۱۸ زندگی می کرد.
روند شکل گیری دقیق این ورزش نامعلوم است، با این حال باستان شناسان عقیده دارند که اسکیت روی یخ (پاتیناژ) گسترش جغرافیایی زیادی داشته. شواهد باستان شناسی از اسکیت های بدوی ساخته شده از استخوان جانوران در نقاط سردسیری چون روسیه، اسکاندیناوی، بریتانیا، هلند، آلمان و سوییس نشان می دهد که انسان ها در زمان های دور نیز از این روش سریع و ساده برای عبور از مناطق بزرگ و یخ زده استفاده می کردند. سطح این تیغه ها با ساییدن مداوم استخوان شکار یا احشام، لغزنده شده و با تسمه به پا بسته می شد.
نخستین توصیف پاتیناژ (اسکیت روی یخ) در یک اثر هنری در قرن پانزدهم و توسط یوهانس بروگمن (Johannes Brugman) هلندی تصویر شده است.
همانطور که در آثار نقاشان بزرگ هلندی مشاهده می شود، پاتیناژ (اسکیت روی یخ)در هلند مختص هیچ طبقه و سن و موقعیتی نبوده و همه می توانستند به این تفریح بپردازند. با این حال در کشورهای دیگر، پاتیناژ تنها به طبقه ممتاز محدود می شد.
امپراتور رودولف دوم (Rudolf II) به قدری به اسکی روی یخ علاقمند بوده که در سال ۱۶۱۰ کارناوالی از یخ در دربار خود برپا نمود تا به این ورزش عمومیت بخشد.
جیمز دوم پادشاه انگلستان نیز در دوران تبعید خود به هلند، به شدت به این ورزش علاقمند شد و زمانی که به انگلستان بازگشت، این ورزش و تفریح “جدید” را به طبقه ممتاز انگلستان معرفی نمود.
لویی شانزدهم، امپراتور فرانسه در دوران حکومت خود پاتیناژ را به پاریس آورد.
تیغه فولادی زیر کفش می تواند با کمترین اصطکاک با سطح یخی به اطراف حرکت کند. البته اندکی خم کردن تیغه و فرو بردن آن در یخ به اسکیت باز کمک می کند تا با بالا بردن اصطکاک، حرکات خود را کنترل نماید. به علاوه او می تواند با حرکت بر روی لبه منحنی تیغه و با قرار دادن بدن خود در زاویه مناسب و خم نگه داشتن زانو، از نیروی جاذبه برای کنترل و سرعت بخشیدن به حرکات خود استفاده کند.
یک روش دیگر برای ایجاد شتاب، فشردن تیغه در بخش جلویی آن روی یخ است به طوری که یخ بریده می شود و اسکیت باز را به سمت جلو هل می دهد. اسکیت باز ماهر می تواند با ترکیب دو تکنیک فوق که “ترسیم” یا drawing نام دارد، به حالتی برسد که ظاهرا بدون هیچ کوشش خاصی در مسیرهای منحنی زیبا می خرامد.
آزمایشهای متعدد نشان داده اند که یخ در دمای منفی ۷ درجه سانتیگراد از کمترین میزان اصطکاک جنبشی برخوردار است و بسیاری از میدان های پاتیناژ (اسکیت روی یخ) سرپوشیده، سیستم خود را بر مبنای همین درجه تنظیم می کنند. روی سطح بیرونی هر نوع پوشش یخی در دمای بالاتر از منفی ۲۰ درجه سانتیگراد همواره یک غشای بسیار نازک از آب مایع وجود دارد که قطر آن از تنها چند مولکول تا چندین هزار مولکول در تغییر است.
دلیل وجود این غشا، پایان ناگهانی ساختار کریستالی یخ است. ضخامت این غشای مایع، تنها به دمای سطح یخ بستگی دارد، هرچه دما بالاتر باشد، غشا ضخیم تر خواهد بود. البته پاتیناژ (اسکیت روی یخ) روی سطوح سردتر از منفی ۲۰ درجه نیز امکان پذیر است که در آن دما به طور طبیعی غشای مایع به وجود نخواهد آمد.
تعریفی که در لغتنامه ها برای پاتیناژ (اسکیت روی یخ) آمده چنین است: حرکت روی یخ به وسیله اسکیت – تیغه های باریک فولادی که در انواع ابتدایی آن به کفش بسته می شد و بعدها به طور بخشی یکپارچه با کف پوتین های مخصوص ساخته می شد. پاتیناژ (اسکیت روی یخ) در ابتدا تنها برای سرگرمی روی رودخانه ها، حوضچه های طبیعی و دریاچه های یخ زده انجام می شد و بعدها درمیان ورزش ها جای گرفت و مدتهاست که زمین های سرپوشیده چهار فصل برای پرداختن به آن وجود دارد.
شرکت پیشگامان تجارت و توسعه پایدار در سال 1385 و با رسالت تامین خدمات مهندسی و تجهیزات صنایع زیربنایی کشور به ویژه صنعت نفت ثبت گردید. این شرکت ماموریت دارد تا با بهره گیری و آموزش نیروهای فنی و مهندسی کارآمد و فارغ التحصیلان رشتههای مذکور در جهت توسعه پایدار قدم برداشته و به نوبه خود باعث سرافرازی ایران عزیز اسلامی شود.
تمامی حقوق این وب سایت نزد شرکت پیشگامان تجارت توسعه پایدار محفوظ می باشد.