معرفی بازیکن هاکی مبتلا به پارکینسون در روز جهانی پارکینسون

امروز، 22 فروردین 1402 (11 اپریل) روز جهانی پارکینسون است. خواستیم در این روز از یکی از بازیکنان مشهور هاکی روی یخ کانادا به نام استیو لودزیک، که به بیماری پارکینسون مبتلا شده است یاد کنیم و به معرفی او بپردازیم.

معرفی استیو لودزیک بازیکن هاکی کانادا

استیو لودزیک (زاده 3 آوریل 1961) بازیکن و مربی حرفه ای هاکی روی یخ کانادایی است که به عنوان تحلیلگر تلویزیونی برای شبکه تلویزیونی The Score کار کرده است. او بین سال‌های 1981 تا 1990 در لیگ ملی هاکی برای شیکاگو بلک‌هاوکس و بوفالو سابرز بازی کرد. پس از آن، بین سال‌های 1999 تا 2001 مربی تیم تامپا بی لایتنینگ بود و همچنین چندین سال مربیگری در لیگ‌های کوچک را گذراند.

لودزیک بازیکن سابق لیگ ملی هاکی و یکی از مشهورترین ستاره های هاکی نوجوانان در تاریخ آبشار نیاگارا است. او به حرفه مربیگری ادامه داد، از جمله به عنوان سرمربی NHL’s Tampa Bay Lightning، و به عنوان یک تحلیلگر تلویزیونی کار کرد.

لودزیک در سال 2017 به خاطر دستاوردهایش در هاکی وارد دیوار مشاهیر ورزشی آبشار نیاگارا شد. با این حال، او سال ها با بیماری پارکینسون مبارزه کرده است. لودزیک در سال 2012 اعلام کرد که به بیماری پارکینسون مبتلا است و بیماری آن در سال 2000 تشخیص داده شده است.

زندگینامه هاکی روی یخ لودزیک

در دوران جوانی، لودزیک در مسابقات بین المللی هاکی پی-وی کبک، در سال 1974 با یک تیم کوچک هاکی روی یخ از تورنتو بازی کرد.

او در لیگ هاکی انتاریو، بازی برجسته ای در دوران نوجوانی داشت و توانست 125 گل و 233 پاس گل و در مجموع 358 امتیاز بدست آورد. این رکورد کل امتیازات حرفه ای فلایرز را شکست که هنوز هم پابرجاست. او متعاقباً به تیم ستاره‌های پنج نفره تمام وقت فلایرز معرفی شد.

او در درفت ورودی NHL در سال 1980 توسط شیکاگو بلک هاکس در رده 28 قرار گرفت. پس از یک سال دیگر هاکی نوجوانان، لودزیک در سال های 1981-1982 حرفه ای شد. او آن فصل را بین بلک هاکس و نیوبرانزویک هاکس لیگ هاکی آمریکا تقسیم کرد. فصل بعد، او بازیکن ثابت بلک هاوک شد.

لودزیک تا فصل 89–1988 با بلک هاکس بازی کرد. به جز 11 بازی با بوفالو سابرز در 1989–1990، او بقیه دوران بازی خود را در خردسالان گذراند. او در مجموع 424 بازی NHL انجام داد و 46 گل و 93 پاس گل به ثمر رساند.

مربیگری استیو لودزیک

پس از بازنشستگی از بازیکن تیم هاکی روی یخ بودن، به مربیگری روی آورد و در IHL با Muskegon Fury و سپس Detroit Vipers شروع کرد، جایی که او جام ترنر 1996-97 را با مدیر کل ریک دادلی به دست آورد. او سپس دو سال را به عنوان سرمربی تیم تامپا بی لایتنینگ سپری کرد، اما پس از فصل 2000-2001 رها شد. او متعاقباً به عنوان سرمربی Mississauga IceDogs به OHL رفت و سپس به AHL رفت، جایی که به دوران مربیگری خود در سال 2004–2005 با رامپیج سن آنتونیو پایان داد.