پاتیناژ یا هاکی روی دریاچه یخ زده، یکی از خاصترین تجربههای زمستانی است. بهترین زمان برای این تفریح، روزهای پایانی سال است؛ فرصتی که نباید از دست داد.
در بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی، ورزشهای یخی بخشی از برنامه آخر سال مردم هستند. همچنین با ساختساخت پیست یخ هاکی در فضای بسته در همین راستا، در شهر فرانکفورت آلمان نیز کنفرانسی با محوریت ورزش و سلامت جامعه برگزار میشود که به نقش ورزش در کیفیت زندگی شهری میپردازد.
ما با ساخت پیست یخ هاکی این فضای جذاب را برای ورزشکاران و علاقه مندان به این ورزش در ایران مال فراهم کردیم.
ورزشهای یخی؛ فراتر از یک تفریح
از هاکی روی پیست یخ و کرلینگ گرفته تا پاتیناژ روی رودخانهها و دریاچههای یخزده، این ورزشها در کشورهای سردسیر به بخشی از فرهنگ عمومی تبدیل شدهاند.
ساخت پیست یخ هاکی فقط بدن را فعال نگه نمیدارد؛ بلکه باعث تقویت روحیه همکاری، نشاط جمعی و تعامل اجتماعی در فضاهای شهری میشوند.
توسعه ورزشهای یخی در ایران
ما با ساخت پیست یخ سرپوشیده در ایرانمال تلاش کردهایم که:
1.ورزش را به بخشی از زندگی روزمره خانوادهها تبدیل کنیم.
2.دسترسی عمومی به ورزشهای یخی را افزایش دهیم.
3.فضاهای شهری را به محیطهایی پویا، سالم و اجتماعیتر تبدیل کنیم.
هزینه ورزش؛ ایران در مقایسه با جهان
بهطور کلی، هزینه ورزش در ایران نسبت به درآمد شهروندان بالاست. شهریه باشگاهها، تجهیزات ورزشی و هزینه رفتوآمد، برای بسیاری از افراد مانع ورزش منظم میشود.
در مقابل، برای مثال در عربستان سعودی، میانگین درآمد قابل خرج ماهانه هر شهروند حدود ۳٬۵۰۰ ریال سعودی است که سهم ورزش و تفریح از آن حدود ۱٫۹٪ تا ۷٪ برآورد میشود.
در بسیاری از کشورهای جهان، اگرچه عضویت باشگاهها ممکن است گرانتر باشد، اما به دلیل درآمد بالاتر و مهمتر از آن دسترسی گسترده به امکانات ورزشی رایگان یا کمهزینه مانند پارکها، مسیرهای دوچرخهسواری و برنامههای دولتی، ورزش کردن برای عموم مردم سادهتر و در دسترستر است.
نتیجه این شرایط، مشارکت بالاتر مردم جهان در فعالیتهای ورزشی نسبت به ایران است.
آمار فعالیت بدنی و سلامت جامعه
طبق آمارهای رسمی، بیش از نیمی از بزرگسالان ایرانی (حدود ۵۱ تا ۵۵ درصد) فعالیت بدنی کافی ندارند. میانگین زمان ورزش روزانه در ایران حدود ۱۳ دقیقه است.
در حالی که در سطح جهانی، تنها حدود ۳۱ درصد از بزرگسالان با کمتحرکی مواجهاند و سازمان جهانی بهداشت حداقل ۱۵۰ دقیقه ورزش در هفته را توصیه میکند.
این فاصله نشان میدهد که سلامت جسمی جامعه در ایران نیازمند توجه جدیتر است. سلامت جسم مستقیماً به سلامت روح و روان منجر میشود؛ اما سلامت روح فقط با ورزش تأمین نمیشود.
مراسمها، دورهمیها و لحظههای کنار هم بودن نیز نقش مهمی در حال خوب جامعه دارند.
