پروژه ایران الانجی (Iran LNG) یکی از بزرگترین پروژههای مایعسازی گاز طبیعی در ایران است. این پروژه در بندر تمبک، نزدیک عسلویه و شهرستان کنگان قرار دارد. هدف اصلی پروژه، صادرات گاز طبیعی به صورت مایع (LNG) است. این طرح شامل واحدهای مایعسازی، نیروگاه، مخازن ذخیرهسازی و اسکلههای بارگیری میشود.
هرچند میدان گازی پارس جنوبی بین ایران و قطر مشترک است، ایران هنوز نتوانسته از این منبع بهطور کامل استفاده کند. قطر اما با برنامهریزی دقیق و سرمایهگذاری گسترده، به یکی از بزرگترین صادرکنندگان LNG در جهان تبدیل شده است.
درآمد قطر از میدان پارس جنوبی
قطر سالانه بیش از ۷۰ میلیارد دلار درآمد از میدان پارس جنوبی دارد. این کشور برنامه دارد ظرفیت تولید LNG خود را تا سال ۲۰۳۰ از ۷۷ میلیون تن به ۱۴۲ میلیون تن افزایش دهد.
ایران با وجود تولید قابل توجه، درآمد حدود ۵۶ میلیارد دلار از ایران LNG دارد. با سرمایهگذاری و توسعه زیرساختها، این رقم میتواند بهطور چشمگیری افزایش یابد.
چرا قطر موفق شد ولی ایران نه؟
استخراج گاز طبیعی: گاز از چاههای دریایی میدان پارس جنوبی استخراج میشود.
شیرینسازی گاز: ناخالصیهایی مانند CO₂ و H₂S حذف میشوند تا از خوردگی و یخزدگی جلوگیری شود.
مایعسازی گاز: گاز در دمای حدود منفی ۱۶۰ درجه سانتیگراد به مایع تبدیل میشود. این مرحله با سیستمهای تبرید پیشرفته انجام میشود.
ذخیرهسازی LNG: LNG در مخازن عایقشده نگهداری میشود تا آماده صادرات شود.
صادرات با کشتیهای مخصوص: LNG توسط کشتیهای ویژه به بازارهای بینالمللی صادر میشود.
بازگازسازی در مقصد: LNG در مقصد دوباره به گاز تبدیل و وارد شبکه توزیع میشود.