صبح شنبه چشم باز کردیم و عکسی از یک جوان و خبر اعدام او را خواندیم. هر روزمان با خبری غمگین کننده، ذهنی خسته و دلی پر از درد شروع می شود. خیلی دوست داشتیم یک محتوای انگیزشی و انرژی بخش بنویسیم اما با خبر صبح برایمان مقدور نبود.
برایم سوالی پیش آمده است که آیا این اعدام ها، مشکلی را حل می کنند؟ آیا با این کار از امروز همه مردم در آرامش، آسایش و صلح به سر می برند؟ آیا ابهامات رفع شده ؟ و مهم تر از همه، آیا امروز عدالت برقرار شده است؟!
اعدام یا پاک کردن صورت مساله
از نظر من، اعدام مانند پاک کردن صورت مساله در زمان های بحرانی می باشد. زمانی که نمی توانیم یک مساله و مشکلی را حل کنیم، تنها راهی که به ذهنمان می رسد، طراحی یک مسکن مقطعی است.
حذف کردن قشر مطالبه گر و معترض جامعه، راه حل مناسبی برای ایجاد امنیت و ثبات در کشور نیست.
با ایجاد وحشت، نمی توان جوانان را سرکوب و از خواسته هایشان منصرف کرد. این کار دقیقا مانند پنهان کردن آتش زیر خاکستر است که هر لحظه امکان شعله ور شدن مجدد آن موجود می باشد.
آیا تناسبی بین جرم و مجازات وجود دارد؟
مجازات چه جرم هایی اعدام است؟ چرا جوانی به دلیل مطالبه گری اش حتی به روش نادرست، باید اعدام شود و بعضا افرادی با جرم های بسیار سنگین تر، پس از گذشت سال ها همچنان یا حکمی برایشان تصویب نشده و یا درصورت تصویب هنوز اجرایی نشده است؟ صدور حکم اعدام برای یک جوان معترض، با این سرعت، کمی سوال برانگیز است؛ آن هم با وجود متهمان بسیار مهم تر و قدیمی تر در لیست انتظار.
گرفتن جان یک انسان، آن هم یک جوان، موضوع بسیار مهم و بزرگی است و افکار عمومی نمی توانند براحتی از کنار آن عبور کنند. بازتاب چنین خشونتی، قطعا نمی تواند خیلی خوشایند باشد.
چه مجازاتی می تواند جایگزین اعدام باشد؟
به نظر شخصی من، جان انسان ها هدیه ای از جانب خداوند است و گرفتن آن توسط انسانی دیگر جایز نیست . چه برسد گرفتن جان یک جوان بعنوان سرمایه یک کشور به جرم اعتراض برای داشتن حق انتخاب در برخی حقوق اولیه شهروندی.
چقدر بهتر بود اگر به جای اعدام، از هر مجرم در جهت آبادی و رشد کشور استفاده می کردیم؛ در اردوگاه های کار اجباری، جهت اصلاح و یا ترمیم شخصیت وی. حتی اگر شخص واقعا گناهکار باشد، آیا مجازات اعدام واقعا بازدارنده است؟!
